از زمان اختراع لوله کشی برای اولین بار، مواد مورد استفاده برای لوله کشی فاکتور مهمی بوده است. در روزهای اولیه لوله کشی در جهان باستان، از لوله های سرب و خاک رس برای انتقال آب به خانه ها و ساختمان های عمومی استفاده می شد.
در اوایل قرن بیستم، هنگامی که لوله کشی به خانه در ایالات متحده منتقل شد، از موادی مانند چدن، تراکتو، مس و فولاد گالوانیزه استفاده شد.
لوله های سرب نیز متداول بود و تا زمان جنگ جهانی دوم ماده انتخابی برای لوله های لوله کشی بوده است.
با این حال با افزایش مسمومیت با سرب، محبوبیت لوله کشی سرب از بین رفت به ویژه برای آبی که قرار بود قابل شرب باشد. پس از جنگ جهانی دوم لوله های پیچ گالوانیزه به عنوان ماده انتخابی لوله های لوله کشی داخل خانه، مورد استفاده قرار گرفتند و چند دهه بعد در دهه 1970 مس محبوبیت بیش تری پیدا کرد.
بعدا در دهه 1970، پلی بوتیلن معرفی شد. مشخص شد که این ماده در اثر قرار گرفتن در معرض کلر به خطر می افتد. بنابراین بسیاری از قوانین ساختمان این مواد را ممنوع کرده است.
امروزه انواع مختلفی از لوله های لوله کشی موجود است. برخی آثار کلاسیک قدیمی و برخی دیگر از مواد جدید. نکات مثبت و منفی وجود دارد که باید هنگام انتخاب نوع لوله مورد استفاده در سیستم لوله کشی خانه تان در نظر بگیرید. در این مقاله ما در مورد برخی از گزینه های محبوب برای انتخاب و نقاط فروش و هم چنین اشکالات مرتبط با هریک بحث خواهیم کرد. یکپارچگی لوله کشی خانه شما می تواند در کیفیت زندگی شما نقش مهمی داشته باشد بنابراین شما باید یک تصمیم کاملا آگاهانه بگیرید.
انواع لوله های لوله کشی ساختمان
لوله های مسی
مس یکی از سنتی ترین مواد برای لوله های لوله کشی است و امروزه هم چنان به عنوان یک گزینه محبوب باقی مانده است. دو نوع اصلی از لوله های مسی وجود دارد که می تواند برای سازگاری با یک سیستم لوله کشی با هم استفاده شود:
- مس سخت: مس سخت در سراسر خانه یا ساختمان برای تامین آب استفاده می شود. مواد را می توان به قطعات تقسیم کرد و سپس با هم لحیم کرد.
- مس انعطاف پذیر: مس نرم یا انعطاف پذیر در مکان های کوتاه که فضا تنگ است و به انعطاف نیاز دارد، مانند گوشه ها یا خط تامین شیر آب از آن استفاده می شود.
اندازه لوله مسی
لوله کشی مس در اندازه های مختلف، بر حسب قطر، بر حسب میلی متر، از یک لبه خارجی به لبه دیگر وجود دارد. محبوب ترین اندازه ها 15 و 22 میلی متر هستند، اما هم چنین می توانید لوله کشی 18 میلی متر و بسیاری از اندازه های بالاتر از 22، تا 108 میلی متر نیز داشته باشد. روش دیگر اندازه گیری لوله کشی سخت به ضخامت آن مربوط می شود. سه درجه ضخامت برای استفاده در لوله کشی وجود دارد:
- نوع M: این نوع نازک ترین مس مورد استفاده در لوله کشی است. معمولا می توانید برای لوله کشی آب استفاده کنید، اما بیش تر برای زهکشی، لوله کشی تهویه (DWV) و ضایعات استفاده می شود. این نوع برای خطوط تامین آب گرم و سرد در خانه به خوبی کار می کند.
- نوع L: این نوع ضخامت متوسط معمولا نوع انتخابی برای انتقال آب آشامیدنی است. مانند نوع M، این نوع برای خطوط داخلی گرم و سرد به خوبی کار می کند.
- نوع K: این نوع ضخیم ترین دیواره ها را دارد و آن را برای شرایط سخت ایده آل می کند بر خلاف انواع M و L، نوع K گزینه خوبی برای خطوط زیرزمینی است.
جوانب مثبت و منفی لوله های مسی
لوله های مسی به دلیل برخی از مزایای مهمی که دارند آزمایش داده شده اند از جمله:
- طول عمر: مس ثابت کرده است که ماده قابل اعتمادی است که می تواند حداقل 50 سال دوام داشته باشد.
- ماندگاری: مس ماده ای محکم است که در معرض خوردگی یا نشت نیست.
- ایمنی: باکتری ها نمی توانند در لوله های مسی رشد کنند و مس به هیچ وجه آب را آلوده نمی کند بنابراین برای انتقال آب آشامیدنی ایمن است.
- قابلیت بازیافت: هنگامی که لوله های مسی در نهایت نیاز به تعویض دارند، می توان مواد را بازیافت کرد.
- تحمل دما: مس قادر به مقاومت در برابر تغییرات شدید دما از جمله آب سرد و گرم است.
با این نقاط قوت، ممکن است تعجب کنید که چرا مس برای لوله کشی در همه موارد استفاده نمی شود. مس همیشه انتخاب نمی شود زیرا در مقایسه با سایر مواد معایبی دارد. از معایب لوله های مسی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- هزینه مالی: عوامل اصلی بازدارندگی در استفاده از مس، هزینه آن است. ارزش مس به عنوان کالای جهانی در سال های اخیر افزایش یافته است.
- هزینه محیطی: صاحبان خانه های آگاه از محیط زیست ممکن است نگران این واقعیت باشند که استخراج و تولید مس به محیط زیست آسیب می رساند. بنابراین، اگرچه لوله های مسی طولانی مدت هستند و می توانند بازیافت شوند، اما آن ها یک محصول “سبز” محسوب نمی شوند.
لوله های فولادی گالوانیزه
لوله کشی گالوانیزه قبلا ماده مورد نظر برای لوله کشی مسکونی بود و هنوز هم همان چیزی است که بسیاری از مردم وقتی در مورد لوله لوله کشی فکر میکنند، تصور خواهند کرد. لوله های فولادی در یک لایه روی پوشش داده شده اند، که به منظور جلوگیری از زنگ زدگی است. انتهای لوله ها رزوه است تا بتوان آن ها را به یکدیگر پیچ کرد.
این لوله ها بدون شک محکم هستند، اما دیگر زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرند. از لوله های گالوانیزه هنوز هم گاهی اوقات برای انتقال آب غیر آشامیدنی استفاده می شود، اما حمل و نقل سالم آب آشامیدنی مستعد مشکلات است. در حالی که امروزه خانه ها به ندرت مجهز به لوله های فولادی گالوانیزه هستند، خانه هایی که لوله کشی آن ها در دهه 1980 یا قبل از آن نصب شده است، هنوز هم ممکن است آن ها را داشته باشد. اگر در خانه شا این گونه است باید فورا به فکر تعویض این لوله ها باشید.
موارد منفی لوله های فولادی گالوانیزه
اگرچه لوله های فولادی گالوانیزه ارزان تر از مس هستند، اما محکم اند و می توانند برای مدتی در برابر زنگ زدگی مقاومت کنند، اما با این حال این مزایا بسیار بیش تر از مدار منفی است که شامل:
- طول عمر کوتاه: لوله های فولادی گالوانیزه قبل از خراب شدن حدود 20 تا 50 سال دوام دارند. این طور عمر ممکن است خیلی کوتاه به نظر برسد اما در مقایسه با طول عمر بسیاری از مواد لوله کشی دیگر کم رنگ است.
- زنگ زدگی: به خصوص در لوله هایی با قطر کم، به مرور زمان زنگ زدگی در داخل ایجاد می شود. در برخی موارد، این زنگ زدگی می تواند از دیواره های داخلی لوله شکسته شود و در نتیجه در حین جریان با آب مخلوط شود. این باعث تغییر رنگ آب می شود.
- آلودگی سرب: در صورت خوردگی لوله ها، سرب می تواند به داخل آب شکسته شود و نوشیدن آن را ایمن نمی کند.
- گرفتگی: با گذشت زمان، تجمع مواد معدنی در داخل لوله های گالوانیزه می تواند باعث ایجاد گرفتگی هایی شود که جریان آب را مسدود می کنند.
- وزن: نقطه ضعف این لوله های بسیار مقاوم این است که آن ها بسیار سنگین هستند و این، کار با آن ها را دشوار می کند.
- آسیب پذیری: هنگامی که لوله های گالوانیزه آسیب می بینند، گالوانیزه در خارج به خطر می افتد، که باعث می شود لوله در مدت زمان کوتاه در برابر خوردگی آسیب پذیر شود.
لوله های پلی وینیل کلراید
پلی وینیل کلراید که بیش تر به عنوان PVC شناخته می شود، در سال های اخیر به کلی از گزینه های محبوب لوله های لوله کشی تبدیل شده است. این ماده یک پلیمر ترموپلاستیک است. به عبارت دیگر، از ترکیبی از پلاستیک و وینیل ساخته شده است. لوله های PVC سفت و سخت هستند و معمولا به رنگ سفید، کرم یا خاکستری هستند. آن ها اغلب برای آب تحت فشار زیاد مانند خط اصلی تامین آب در خانه استفاده می شوند. لوله های PVC در کاربردهای مختلفی از جمله برای انتقال آب آشامیدنی و تخلیه کار می کنند.
جوانب مثبت و منفی لوله های پلی وینیل کلراید
لوله های PVC به دلیل برخی مزایای مهمی که ارائه می دهند محبوبیت پیدا کرده اند از جمله:
- طول عمر: PVC در معرض زنگ زدگی یا خوردگی نیست، بنابراین تا زمانی که دچار نوعی آسیب غیر منتظره نشود، می تواند تا بی نهایت دوام بیاورد. حتی با دوام ترین فلزات مورد استفاده در لوله کشی نیز نمی توانند عمر قابل توجه PVC را تحمل کنند.
- توانایی کنترل فشار: از PVC اغلب برای خط اصلی تامین که به خانه شما می رود استفاده می شود زیرا قادر به کنترل فشار زیاد آب است.
- سهولت استفاده: PVC در مقایسه با لوله های فلزی بسیار سبک است که حمل و نقل و کار با آن را آسان می کند. کار با آن نیز آسان است زیرا برای اتصال لوله ها لحیم کاری لازم نیست. در عوض لوله ها اساسا به هم چسبیده می شوند.
- کم هزینه: PVC کم هزینه است. به خصوص در مقایسه با مس، PVC برای لوله های لوله کشی گزینه بسیار ارزان است. اگرچه PVC مزایای مشخصی دارد، اما دارای یک سری معایب نیز است که عبارت اند از:
- حساسیت به تاب خوردگی: PVC برای انتقال آب گرم مجهز نیست دلیل این است که مانند اکثر پلاستیک ها، گرما می تواند باعث تاب خوردن و ذوب شدن مواد آن شود.
- اندازه: گزینه های اندازه گیری برای لوله های PVC محدود است، که می تواند گاهی اوقات مسئله ساز شود. حتی اگر لوله کشی PVC شما از اندازه مناسب برخوردار باشد، اتصالات مورد استفاده برای اتصال لوله های PVC ممکن است بزرگ باشند، که در فضاهای تنگ می تواند مشکل ساز شود.
پلی وینیل کلراید کلردار
پلی وینیل کلراید کلردار (CPVC) ارتباط نزدیکی با PVC دارد. اگرچه هر دو ماه از عناصر اساسی یکسانی ساخته شده اند، اما تفاوت اصلی این است که CPVC کلردار است. این اختلاف شیمیایی باعث می شود CPVC بتواند اختلاف دما را به گونه ای تحمل کند که PVC قادر به مقاومت در آن نیست.
به همین دلیل برخی از قوانین ساختاری CPVC را به جای PVC برای انتقال آب گرم درخواست می کنند. در حالی که PVC معمولا فقط در یک سیستم اندازه گیری به نام Nominal pipe size موجود است.
CPVC در این سیستم اندازه گیری و هم چنین در اندازه لوله های مس (CTS) وجود دارد. همان طور که از نامش پیداست این سیستم اندازه گیری از همان اندازه گیری های مورد استفاده توسط لوله های مس تقلید می کند.
جوانب مثبت و منفی پلی وینیل کلراید کلردار
لوله های CPVC دارای بسیاری از مزایای PVC و یک مورد دیگر است.
- طول عمر: مانند PVC، از آن جا CPVC یک ماده پلاستیکی است، در برابر مواد خورنده واکنشی نشان نمی دهد و زنگ نمی زند، بنابراین طول عمر آن نامشخص است.
- توانایی کنترل فشار: CPVC توانایی PVC را برای کنترل فشار آب بالا به اشتراک می گذارد، و آن را به ماده خوبی برای خط تامین آب تبدیل می کند.
- راحتی در استفاده: CPVC هم چنین بسیار سبک وزن است که باعث می شود به راحتی حرکت کند و کار با آن را آسان می کند. CPVC هم چنین تا حدودی انعطاف پذیر است.
- هزینه کم: گرچه هزینه CPVC بیش تر از PVC است، اما در مقایسه با مواد لوله کشی فلز، هنوز یک گزینه مقرون به صرفه است.
- تحمل دما: CPVC قادر است در دمای شدید تا 200 درجه فارنهایت مقاومت کند. این CPVC را برای مدیریت حمل و نقل آب گرم مجهز می کند.
CPVC معایب واضح زیادی ندارد، گرچه ممکن است همیشه بهترین انتخاب نباشد. موارد منفی عبارت اند از:
- فقط کاربردهای داخلی: CPVC در صورت طولانی مدت در معرض نور آفتاب بودن در معرض شکست قرار دارد.
- هزینه در مقایسه با PVC: اگرچه هزینه به عنوان مزیت CPVC در نظر گرفته شده است، اما هنگام مقایسه مستقیم با PVC، هزینه بیش تری دارد.
لوله های پلی اتیلن متقابل
پلی اتیلن متقابل یا PEX، ماده پلاستیکی دیگری است که برای لوله کشی استفاده می شود. لوله های پلاستیکی به طور کلی به یک نوع محبوب در خانه های جدید تبدیل شده است. این ماده پلاستیکی خاص در صحنه لوله کشی نسبتا جدید است و می تواند برای انواع کاربردهای لوله کشی مورد استفاده قرار گیرد. تفاوت عمده بین PVC و PEX در انعطاف پذیر بودن لوله های PEX است. این بدان معناست که می توان از آن ها در مسیرهای مداوم و طولانی استفاده کرد.
علاوه بر انعطاف پذیری، برش و به هم پیوستن PEX آسان است. سیستم PEX متناسب با ترکیب اتصالات خاردار و حلقه های چین دار یا گیره های سینیچ طراحی شده است. این روش اتصال لوله ها به جای هر نوع لحیم کاری یا چسباندن است. مراحل نصب سریع و آسان و مواد شناخته شده برای دوام هستند. لوله کشی PEX می تواند در یک رول انعطاف پذیر پیچیده شود، که در آلومینیوم پیچیده شده است تا شکل آن را حفظ کند یا در طول آن سخت باشد.
جوانب مثبت و منفی لوله های پلی اتیلن متقاطع
برای تبدیل شدن به گزینه مورد علاقه جدید لوله کشی در میان بسیاری از لوله کش ها و صاحبان خانه، این مواد باید دارای مزایای عمده ای باشد. این شامل:
- طول عمر: لوله های PEX مانند PVC و CPVC کاملا در برابر زنگ زدگی و خوردگی مقاوم هستند. این بدان معناست که آن ها می توانند بدون نیاز به تعویض به طور نامحدود دوام بیاوردند، مگر این که به شکلی شکسته شوند.
- انعطاف پذیری: PEX به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا چرخش های 90 درجه را بدون مشکل انجام دهد. می توان آن را به راحتی در دیوارها رد کرد و آن را به ماده ای عالی برای مقاوم سازی تبدیل می کند و فقط با یک قطعه بلند در طول خانه گسترش یابد.
- سهولت استفاده: انعطاف پذیری PEX نصب آن را بسیار آسان می کند. در صورت نیاز به اتصالات، هیچ گونه لحیم کاری یا حتی چسب کاری لازم نیست.
- تحمل دما: یکی دیگر از مزایای مهم PEX نسبت به PVC این است که PEX توانایی مقاومت در برابر دماهای شدید را دارد. می توان از آن برای انتقال آب گرم و هم چنین سرما استفاده کرد.
- کم هزینه: مانند CPVC، PEX گران تر از PVC است. اما هنوز هم به طور قابل توجهی ارزان تر از مس است.
PEX معایب کمی دارد، اگرچه یکی از این معایب لوله کشی PEX تا حد زیادی برطرف شده است، مشکلات لوله PEX شامل موارد ز یر است.
- فقط کاربردهای داخلی: از لوله کشی PEX نمی توان در هر برنامه بیرونی استفاده کرد زیرا پلاستیک در اثر اشعه ماوراء بنفش آسیب می بیند، البته اگر فقط قصد دارید از لوله کشی PEX در داخل خانه استفاده کنید، این یک ضرر نیست.
- طعم و بوی آب: برخی از انواع لوله های PEX شناخته شده اند که بر طعم و بوی آب آشامیدنی تاثیر می گذارند، خصوصا اگر آب مدتی در لوله ها بماند.
- نکات ایمنی احتمالی: در مورد این که آیا لوله گذاری PEX به دلیل آرایش مواد، احتمال آلودگی آب آشامیدنی را دارد، برخی از نگرانی ها و بحث ها وجود داشته است. این نگرانی ها تا حد زیادی برطرف شده است. حتی سخت ترین مقررات زیست محیطی در ایالات متحده هم اکنون لوله کشی PEX را تایید می کند و تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن آب از لوله های PEX خطرات سلامتی ندارد.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.