پلی پروپیلن (PP) یکی از پرمصرف ترین و اساسی ترین پلیمرهای مورد استفاده در جهان و بزرگترین مصرف کننده پروپیلن می باشد. پلی پروپیلن از بسپارش پروپیلن در دما و فشار ملایم و در حضور کاتالیست زیگلر-ناتا انجام می شود. این ماده در سال 1954 کشف شد و به دلیل اینکه PP از کمترین چگالی در بین پلاستیک های کالایی برخوردار است خیلی سریع محبوبیت زیادی کسب کرد. PP دارای مقاومت شیمیایی عالی است و می تواند از طریق بسیاری از روش های تبدیل مانند قالب تزریق و اکستروژن پردازش شود. مقاومت بالای آن در برابر درجه حرارت، این ماده را برای مواردی مانند سینی، قیف، سطل، بطری و … مناسب کرده است. پلی پروپیلن ماده ای آزاد رنگ با خواص مکانیکی عالی است. PP یک محصول پتروشیمی پایین دستی است که از پروپیلن مونومر الفین گرفته می شود. شکل زیر به صورت شماتیک ساختار PP را نشان می دهد.
برخی از خواص پلی پروپیلن (PP) :
PP یکی از سبک ترین پلیمرها در بین پلاستیک های کالایی است. این ویژگی آن را به گزینه ای مناسب برای برنامه های سبک وزن و کم وزن تبدیل می کند.
- مقاومت شیمیایی PP :
1- مقاومت عالی در برابر اسیدهای رقیق و غلیظ، الکل ها و بازها
2- مقاومت خوب در برابر آلدهیدها، استرها هیدروکربن های آلیفاتیک و کتونها
3- مقاومت محدود در برابر هیدروکربن های معطر و هالوژنه و و عوامل اکسیدکننده
- قابل اشتعال: PP ماده ای بسیار قابل اشتعال است.
- یک پلاستیک ضد آب است:
- خواص مکانیکی و الکتریکی را در دمای بالا و شرایط مرغوب و غوطه ور شدن در آب حفظ می کند.
- PP مقاومت خوبی در برابر ترک خوردگی تنش محیطی دارد.
- به حملات میکروبی مانند کپک و باکتری حساس است.
معایب پلی پروپیلن :
- مقاومت ضعیف در برابر UV، ضربه و خراش
- شکنندگی زیر 20- درجه سانتی گراد
- در اثر اسیدهای بسیار اکسید کننده در حلال های کلر و مواد معطر به سرعت متورم می شود.
- چسبندگی ضعیف رنگ
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
